کلام صد ونودو سه

از سخنان امیرالمومنین(علیه السلام) که به هنگام دفن سرور زنان جهان حضرت فاطمه (علیهاسلام) بیان فرمودند:

ای رسول خدا از من ودخترت بر تو سلام باد که در جوار تو آمد ، وبه سرعت به تو ملحق شد. ای رسول خدا ، از دوری دختر برگزیده ات شکیبایی ام کم شد ، وطاقتم از دست رفت ، جز آنکه مرا در فراق عظیم تو ، وسنگینی مصیبتت جای تسلیت است . زیرا من بودم که بادست خود  تورا در آغوش خاک جای دادم ، وسرت بر سینه من بودکه روح پاکت از قفس تن پرید. ما از خداییم وبه خدا باز می گردیم . راستی که امانت باز گردانده شد  . اما غصه من ابدی ست و شبم قرین بیداریست تا زمانی که خداوند برای من جایگاهی را که تو در آن اقامت داری اختیار کند.به زودی دخترت از همدستی امت برای ستم بر او به تو خبر خواهد داد ، در پرسیدن از او اصرار کن ، وخبر اوضاع را از او بخواه ؛ در حالی که بین ما و تو فاصله زیادی نشده وزمانه از یادت خالی نگشته این همه  ستم به ما شد . به هر دو نفر شما سلام باد .سلام وداع کننده نه سلام رنجیده خاطر دلتگ.اگر از کنار مرقدت بروم نه از باب ملالت است، واگر بمانم نه از جهت بد گمانی به آنچه خداوند به صابران وعده داده است.

از صمیم قلب

عادت به روضه کرده دلم روضه خوان کجاست؟

صاحب عزای فاطمه آن بی نشان کجاست؟

احساس می کنم که کنارم نشسته است

مردی که چار گوشه قلبش شکسته است

هر خیمه که مجلس روضه است جای اوست

مردی که ذکرهای مصیبت برای اوست

از چشم هاش خون جگر چکیده است

اندازه تمام جهان داغ دیده است

با اشک او اگر دل ما شست و شو شود

شاید که روضه خواندن ما مثل او شود

قربان اشک روز و شبت،چشم خسته ات

مولا ، فدای مادر پهلو شکسته ات

ما از صمیم قلب مصیبت کشیده ایم

ما روی هر چه غیر شما خط کشیده ایم

سید حمیدرضا برقعی

خطبه 194 نهج البلاغه:

     ای مردم دنیا سرای گذر، وآخرت خانه همیشگی است، از سرای گذر برای خانه همیشگی توشه برگیرید، ونزد آنکه اسرار شما را میداند پرده حرمت خود را ندرید، دلهایتان را از دنیا خارج کنید قبل از آنکه بدنهایتان را خارج کنند.

     در دنیا آزموده شده اید وبرای غیر آن بوجود آمده اید. انسان وقتی از دنیا میرود مردم می گویند :     (از ثروت )چه گذاشت؟ وفرشتگان می گویند چه فرستاد ؟خدا پدرتان را خیر دهد ،مقداری پیش فرستید که در آخرت به سود شما ست ، وتمام آنچه دارید پس از خود به جا نگذارید که به زیان شماست.